The Men – Mong Dosus – OMSQ – Magasin 4, Brussel – 16 maart 2013

“Mannen weten waarom!” Op één of andere manier schoot die slogan steeds weer door ons hoofd toen wij The Men in Magasin 4 aan het werk zagen. Daar bleek dat die mannen vooral wisten hoe.

Josh Ritter – The Beast In Its Tracks

Josh Ritter heeft een New Lover. Maar aan een nieuwe liefde gaat meestal veel hartzeer om de vorige vooraf. En dan krijg je platen als ‘The Beast In Its Tracks’, die bol staan van de mooie liedjes over hoop en toekomst, maar ook over pijn en verleden.

Sallie Ford & The Sound Outside – Untamed Beast

De debuutplaat van Sallie Ford & The Sound Outside ging een paar keer over de tongen van de mensen van Radio 1, maar verder bleef ‘Dirty Radio’ grotendeels onder de radar. Vreemd, want dit is een band die toch een breed publiek zou kunnen aanspreken zonder met de billen bloot te gaan.

SUUNS – Images Du Futur

Ideaal voor de iPodgeneratie was onze conclusie van het schitterende optreden dat SUUNS in 2011 in de Botanique gaf. En als we er nu ‘Images Du Futur’ op na luisteren is er nog niet zo veel veranderd. Gelukkig maar.

Cross-Linxfestival – Muziekgebouw Frits Philips, Eindhoven – 1 maart 2013

Optreden met een klassiek orkest. Je hebt de Proms natuurlijk, maar er is meer. Veel meer. Dat bleek op het Cross-Linxfestival in het Muziekgebouw Frits Philips in Eindhoven.

Adrian Crowley – Trix, Borgerhout – 20 februari 2013

Als je een monument als Ryan Adams voor je kar kan spannen, moet je broodje toch wel zo goed als gebakken zijn. Zou je denken, tenminste, want in de Trix Bar was amper een handjevol mensen opgedaagd voor Adrian Crowley, de Ierse troubadour met de bronzen stem. Zij die er wel waren, werden gedoopt in de zee van weemoed en melancholie die door Crowleys liedjes op en neer deinde.

Jacco Gardner – Cosmonauts – Trix, Borgerhout – 13 februari 2013

Hij werd al getipt in onze eindejaarsvraagjes. Zowel Johannes Sigmond (ofte Blaudzun) als Nadiem Shah voorspelden hem een succesvol jaar. Geen wonder dus dat de bar van Trix goed was volgelopen voor het eerste Antwerpse optreden “in deze formatie”, zoals Jacco Gardner het zelf omschreef. Maar het bleef allemaal toch net iets te braaf.