Retribution Gospel Choir – 2

We hadden het moeten weten. Met teksten waarin wordt gegoocheld met “Salvation” en titels als Bless Us All hadden we het ook kunnen weten. Maar, eerlijk waar, toen ‘2’ voor de eerste keer de speler inging, hadden we geen enkel idee wie Retribution Gospel Choir nu precies was. Die eerste keren was die band niet meer dan de volgende hype waarmee we werden gebombardeerd.

Owen Pallett – Next Life – Botanique, Brussel – 23 maart 2010

Ook al dat reclamefilmpje voor Klara 4 Kids met Mickey Mouse als leerling-tovenaar gezien? Op één of andere manier doet de muziek van Owen Pallett ons daar voortdurend aan denken. Niet dat je de muziek van deze jonge Canadees klassieke muziek kan noemen. Daarvoor leunt hij te dicht aan bij de pop, maar toch zou hij op Klara helemaal niet misstaan.

Los Campesinos! – Copy Haho – Botanique, Brussel – 18 maart 2010

Steeds weer als Los Campesinos! hun tomeloze energie uit de boxen katapulteren, lijkt het of de Apocalyps om de hoek staat te wachten. Het tempo waaraan dit gezelschap zijn songs de wereld in stuwt is hallucinant. Logisch dus dat een dergelijke band ook op een podium garant staat voor gensters en vonken.

Seabear – We Built A Fire

Het is een cliché als een huis, maar een mens vraagt zich toch af of de gassen uit al die geisers op Ijsland bij ontleding ook niet de chemische samenstelling voor inspiratie voor popmuziek zullen blijken prijs te geven. De stroom aan bands die in het kielzog van Sigur Ros de wereld overspoelen lijkt immers schier eindeloos te zijn. En Seabear maakt daar deel van uit. ‘We Built A fire’ is hun tweede plaat.

Broken Bells – Broken Bells

‘Chutes Too Narrow’ en misschien nog meer ‘Wincing The Night Away’ hebben een speciaal plaatsje in het hart van menig muziekliefhebber. Toen James Mercer besloot om (al dan niet definitief) The Shins achter zich te laten, kwam dat behoorlijk hard aan. Maar geen nood, daar was Brian Burton al om het zwarte gat op te vullen. Broken Bells was een feit.

Why? – I Might Be Wrong – Josiah Wolf – Botanique, Brussel – 14 maart 2010

“File under rock!” stond er op de collectie cd’tjes die te koop werden aangeboden aan de merchandisestand voor de ingang van de Orangerie. Maar wie hier vanavond stond, wist dat dat een veel te beperkte omschrijving was voor de muziek van Why? En dat bleek des te meer tijdens het optreden.

Piano Magic – Ovations

Met Piano Magic weet je eigenlijk nooit waaraan je je moet verwachten.  Glen Johnson, het enige originele bandlid, heeft dan wel een voorkeur voor new wave, dat wil nog niet zeggen dat zijn band het daarbij houdt. Er valt met andere woorden voor iedereen wel iets te rapen op ‘Ovations’, ook al moet je hier en daar behoorlijk zoeken.

Dan San – Pillow

Ook bands doen aan marketing en gaan dan logischerwijze op zoek hun unique selling point. Niet eenvoudig als je weet dat er elke dag een massa releases op de mensheid wordt losgelaten. Het Luikse kwartet Dan San vond het nodig om de cajon – het Peruviaanse percussie-instrument dat eruit ziet als een sinaasappelkist waarop de artiest kan gaan zitten – als USP naar voor te brengen. Uniek is dat in elk geval maar of het ook verkoopt?

The Unwinding Hours – The Unwinding Hours

Bands komen, bands gaan. Net als het leven dient de cyclus gerespecteerd te worden. En als bands komen te gaan, wordt er al wel eens een traantje weggepinkt. Zoals wij bijvoorbeeld deden toen Aereogramme er de brui aan gaf. Hun muziek is nog steeds uniek, hetgeen op zijn beurt verklaart waarom succes uitbleef: ze was gewoon niet in de reguliere vakjes onder te brengen. En nu is er dus The Unwinding Hours, opgestaan uit de as van Aereogramme.

Girls – Botanique, Brussel – 6 maart 2010

“I’m a big bad mean motherfucker.” Het klinkt een beetje vreemd uit de mond van de eerder verlegen aandoende jongeman die het voortouw nam bij Girls. Maar mooi was het wel, pijnlijk mooi bij momenten zelfs.